Europejskie Stowarzyszenie dla Energii i Środowiska Naturalnego (EPEE) z radością przyjęło komunikat Komisji Europejskiej „W kierunku szerokiego porozumienia dotyczącego zmian klimatu w Kopenhadze”1. Zobowiązując się jednostronnie do planowej redukcji emisji gazów cieplarnianych w 2020 roku o 20% względem poziomu z roku 1990. Unia Europejska jasno pokazała swoją ambicję bycia liderem w nadchodzących rozmowach o „następcy” Protokołu z Kioto. Redukcja o 30% proponowana przez Komisję będzie bardzo dużym wyzwaniem, wymagającym znacznych innowacji. Pod tym względem propozycje Komisji dotyczące fluorowanych gazów cieplarnianych należy rozpatrywać w szerszym kontekście.

Jako organizacja reprezentująca przemysł Chłodnictwa, Klimatyzacji i Pomp Ciepła w UE, EPEE kładzie nacisk na fakt, że kolejne redukcje całkowitej emisji gazów cieplarnianych są w dużym stopniu zależne od zużywanej energii. Wyzwaniem dla jej członków jest zwiększenie wydajności produkowanych urządzeń. Szczególnie szersze zastosowanie pomp ciepła może bardzo zmniejszyć zarówno emisję dwutlenku węgla w ogrzewnictwie i klimatyzacji, jak i zależność UE od paliw kopalnych wykorzystywanych do celów grzewczych.
Aby zwiększać wydajność energetyczną i w ten sposób spełnić ambitne cele Unii, firmy członkowskie EPEE potrzebują dostępu do różnych środków chłodniczych. Jednocześnie używane urządzenia nie mogą ulegać kompromisom pod kątem wysokich standardów bezpieczeństwa oczekiwanych przez inwestorów. W wielu przypadkach zastosowanie toksycznych (amoniak), palnych (węglowodory) lub wysokociśnieniowych (CO₂) cieczy uniemożliwia utrzymanie odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa przy wydajności pozwalającej na redukcję emisji gazów cieplarnianych. W takich przypadkach węglowodory fluoru lub HFC, które charakteryzują się zerowym wpływem na warstwę ozonową, są środkami chłodniczymi i cieczami do przenoszenia ciepła, które należy wybrać.
Zgodnie z komunikatem Komisji, HFC mają znaczny Potencjał Cieplarniany (GWP). Należy jednak zaznaczyć, że GWP HFC jest w wielu przypadkach znacznie niższy niż w przypadku Substancji Niszczących Warstwę Ozonową1, które zastępują, a wciąż opracowywane są HFC o niższych GWP. Komisja zaznacza dalej, że „przyspieszone usuwanie HCFC w nadchodzącym dziesięcioleciu zgodnie z Protokołem przyjętym w Montrealu może prowadzić do gwałtownego wzrostu emisji HFC” i proponuje międzynarodowe porozumienie o redukcji emisji HFC w kontekście negocjacji w Kopenhadze. Należy również zaznaczyć, że proces UNFCCC skupia się na redukcji emisji, a nie, jak w przypadku Protokołu z Montrealu, eliminacji klasy związków. Propozycja UNFCCC to rozpoznanie współzależności pomiędzy różnymi kategoriami substancji. (...)