W poprzednim artykule w numerze 3/2008 Ch&K przedstawiona została zasada działania szafy klimatyzacji precyzyjnej z nawiewem wyporowym oraz ze zmiennym przepływem wody lodowej. W tej części artykułu przybliżone zostały zagadnienia związane z zasilaniem takiej instalacji – co okazuje się nie być wcale łatwe. 

    Redundancja chillerów: zwiększenie dostępnej mocy wytwornic wody lodowej wyposażonych w system free-cooling wpływa korzystnie na wytwarzaniu większej ilości „darmowego chłodu” – zapasowy chiller może z powodzeniem zostać wykorzystany jeżeli tylko warunki zewnętrzne pozwalają na rozpoczęcie procesu free-coolingu.
    Zastosowanie redundancji w klimatyzowanych pomieszczeniach jest często obowiązkowe, ale zła regulacja może prowadzić do zwiększenia kosztów eksploatacji i być źródłem niepotrzebnych problemów. Każdy klimatyzator jest obliczany na określoną różnicę temperatur wody lodowej (przykładowo na ∆T = 6^oC). Różnica temperatur ma taką samą wartość dopóki przepływ nie zostanie zakłócony przez zamknięcie zaworu 2-drogowego.
    Jeśli mamy 5 maszyn, w tym jedną z nich w stanie oczekiwania, każdą o przepływie 10 m³/h przy ∆T = 6^oC i wydajności 70 kW – całkowita wydajność wyniesie 280 kW (4 pracujące jednostki). Jeżeli przepływ wody z szafy na standby’u do wymiennika freecooling pozostanie zamknięty – warunki pozostaną nienaruszone (woda 8/14^oC, przepływ 40 m3/h).
    Natomiast, jeżeli szafa będzie zasilana wodą również w stanie oczekiwania, ∆T spadnie do 4,8^oC przy zwiększeniu przepływu wody lodowej do 50 m3/h.
    Spowoduje to obniżenie temperatury powrotu na wymiennik FC do 12,8^oC – 1,2^oC możliwe do wykorzystania w procesie FC zostanie stracone, jednocześnie wzrosną koszty pompowania wody.
    Poważniejszym problemem jest otworzenie przepływu w instalacji ze 100% redundancją (1 maszyna pracująca + 1 w zapasie). W tym przypadku ∆T spadnie do 3^oC, powodując jeszcze większą stratę na darmowym chłodzeniu.