Według oficjalnych statystyk w Polsce około 25% energii zużywa przemysł, transport około 20 procent, zaś w gospodarstwach domowych wskaźnik ten wynosi około 30%. Rocznik Statystyczny podaje, że zużycie energii elektrycznej w roku 2006 wyniosło 487 PJ, co odpowiada spaleniu 11,6 Mtoe1). Analizując obie te wielkości z przedziału ostatnich 10 lat, można zauważyć pewną, choć niewielką – kilkuprocentową tendencję wzrostową. Całkowite zużycie energii oraz zużycie energii per capita jest jednym z głównych wskaźników ekonomicznych związanych ze wzrostem gospodarczym. Z punktu widzenia ekonomii wspomniane rosnące wskaźniki informują o rozwoju gospodarki. Ten punkt widzenia zdaje się stać w sprzeczności z pojęciem efektywności energetycznej i ideą oszczędności energii jako takiej. Jednakże rachunek ekonomiczny, poparty przykładami z praktyki, pokazuje, że właśnie zastosowanie technologii energooszczędnych daje wymierne korzyści finansowe choć w dłuższym czasie.

     Poszukując obszarów, gdzie można spodziewać się korzyści z wprowadzenia technologii energooszczędnych bądź jedynie samych procedur, można zauważyć, że pompy (różnych mocy, typów i zastosowań) zajmują niemałą część w strukturze zużycia energii elektrycznej. Sam transport cieczy, według szacunkowych danych, pochłania około 20% energii elektrycznej, zaś np. w gospodarce USA około 40% silników elektrycznych jest wykorzystywanych do napędu pomp. Spośród wspomnianych już we wstępie trzech głównych gałęzi gospodarki, największe możliwe do uzyskania oszczędności energii znajdują się w przemyśle i transporcie. Zmniejszenie zużycia energii, a tym samym poprawienie wskaźników ekonomicznych, można uzyskać poprzez dwie kategorie zabiegów: zabiegi technologiczne oraz zabiegi związane z jakością regulacji wykorzystania energii. Jeżeli przyjąć, według szacunkowych danych, że koszty energii elektrycznej zasilającej urządzenia układu pompowego o przeciętnych sprawnościach, koszty obsługi i napraw w czasie cyklu życia tych urządzeń są od 10 do 20 razy większe od kosztów zakupu, wydaje się oczywiste, że posiadane środki warto przeznaczyć na zakup urządzeń droższych ale o podwyższonych sprawnościach. Tym samym zmienia się proporcję kosztów i uzyskuje przez to zmniejszenie całkowitego kosztu użytkowania urządzenia a jednocześnie realizuje ideę efektywności energetycznej.

Sposoby regulacji wydajności
     Do zabiegów technologicznych można zaliczyć: dbałość o staranny montaż, właściwy dobór pompy do instalacji, okresowe i regularne przeglądy instalacji, itp. Do zabiegów związanych z właściwą regulacją układów pompowych można zaliczyć kilka czynności. Filozofia sposobu regulacji pracy pompy polega na zapewnieniu takiej wydajności układu pompowego, jakiej wymaga instalacja oraz najniższego poboru mocy elektrycznej (czyli możliwie najwyższej sprawności) przy jednoczesnym uwzględnieniu ewentualnych ograniczeń i wymogów technologicznych oraz niezawodnościowych.
     Wyróżnić można kilka sposobów regulacji wydajności. Dzielą się one na takie, które można dokonać „z zewnątrz” pompy oraz takie, których realizacja wymaga pewnych, choć de facto, niewielkich zmian konstrukcyjnych samej pompy. Każdy z wymienionych poniżej wariantów posiada swoje wady i zalety, jednakże można pokusić się o jednoznaczną opinię i próbę uszeregowania kilku rozwiązań przynajmniej dla pewnego, najczęściej spotykanego modelu zastosowań układu pompowego.
     Do zabiegów niewymagających ingerencji w konstrukcję urządzenia można zaliczyć:
● regulację obejściową,
● regulację dławieniową,
● regulację zmiennoobrotową.

Regulacja...

...obejściowa
(...)

...dławieniowa
(...)

...zmiennoobrotowa
(...)

Porównanie regulacji dławieniowej i zmiennoobrotowej
(...)