Jak wynika z najnowszych danych ilustrujących aktualny stan polskiego rynku inwestycyjno-budowlanego, jego podstawowe cechy to najwyższe, w porównaniu z innymi gałęziami gospodarki, tempo rozwoju, bardzo dynamiczny wzrost wynagrodzeń oraz wyraźny napływ pracowników. Przy tym charakterystyczne, że przy ogólnym trendzie wzrostowym w rozwoju sytuacji cenowej najbardziej stabilne są ceny materiałów instalacyjnych, za to na rynku materiałów elektrycznych w I półroczu br. nastąpiła wyraźna korekta – ich ceny spadły aż o 13,3%.

    Już początek 2008 roku zwiastował dalszy rozwój dynamicznej koniunktury w polskim budownictwie. Choć do wyników I kwartału br., jak i początku każdego roku, kiedy sezon budowlany jeszcze się na dobre nie rozpoczyna, trzeba podchodzić z dystansem, okazuje się, że tempo wzrostu produkcji w tym sektorze w kolejnych miesiącach utrzymało się na wysokim poziomie. Produkcja budowlana była w I kwartale br. większa o 17,5% niż przed rokiem, a kwietniu i maju br. ten wskaźnik wyniósł odpowiednio 17 i 17,3%. Przy tym był on aż dwukrotnie wyższy niż w polskim przemyśle, gdzie produkcja wzrosła tylko o 8,6%.
    Taka dynamika oznacza, że raczej nie można mówić o osłabieniu koniunktury w budownictwie, na co mogły wskazywać jego zdecydowanie gorsze wyniki w drugiej połowie ub. roku w porównaniu z pierwszą połową (I półrocze – wzrost o 30,2%, natomiast II półrocze – tylko 15,7%). Zatem wszystko wskazuje na to, że mieliśmy do czynienia z zaledwie okresowym osłabieniem dynamiki i w tym roku budownictwo ma szanse utrzymania doskonałych wyników.

Mieszkalnictwo motorem, drogownictwo przed problemami
    Najbardziej dynamicznie rozwija się budownictwo mieszkaniowe (wzrost produkcji w I kwartale br. o 30,2%) oraz roboty wykończeniowe (o 27,9%). Tymczasem na tle intensywnych dyskusji o rozwoju sieci dróg i autostrad w Polsce oraz ogromu potrzeb i oczekiwań wobec budownictwa drogowego zaskoczeniem może być stosunkowo słaby wynik tego segmentu branży. Wzrost produkcji w tym okresie okazał się jednym z najniższych wśród wszystkich rodzajów budownictwa i wyniósł 12%.
    Choć na pierwszy rzut oka wydaje się, że ten wskaźnik tempa rozwoju nie daje podstaw do obaw, to jeżeli bliżej przyjrzeć się problemom drogownictwa, można stwierdzić, że ten wynik to sygnał alarmowy. Przede wszystkim staje ono przed barierą materiałowo-cenową. Według danych Polskiej Unii Dystrybutorów Stali ceny rudy żelaza przekroczyły magiczną granicę 100 dolarów za tonę, a ich wzrost w ciągu ostatniego roku wyniósł 63%. W tym samym okresie podskoczyły ceny kolejnych surowców niezbędnych do produkcji wyrobów stalowych: aż dwukrotnie podrożał węgiel koksujący, prawie tyle samo – koks. Dodatkowo w ciągu roku w Polsce o 37% wzrosły ceny energii.
    Biorąc pod uwagę prognozy dalszego wzrostu cen surowców (rudy – na poziomie 50-65% w tym roku), a także restrykcyjny program emisji dwutlenku węgla na lata 2008-2012, który w Polsce ma ją zredukować o ok. 30%, a więc wyraźnie ogranicza rozwój produkcji, wygląda na to, że podwyżki cen stali budowlanej stają się nieuniknione.
    Ograniczenia limitów emisji dwutlenku węgla mocno uderzają również w przemysł cementowy. W ub. roku w kraju wyprodukowano 16,7 mln ton cementu, a sprzedaż na rynku krajowym z uwzględnieniem niewielkiego importu wyniosła 16,9 mln ton. Jest to co prawda poziom kryzysowych lat 80. ubiegłego stulecia, ale też widać wyraźny wzrost produkcji (np. w roku 2005 wynosiła ona 12,2 mln ton).
    Według ekspertów ze Stowarzyszenia Producentów Cementu, aby zrealizować obszerny program inwestycyjny (m.in. budowy autostrad, dróg, stadionów) związany z EURO 2012, już w tym roku zapotrzebowanie na cement wzrośnie do 18 mln ton, natomiast w latach 2011-2012 może sięgnąć poziomu 23 mln ton. Przy tym głównym problemem dla producentów staje się nie tyle brak mocy produkcyjnych (konsekwentnie rozbudowują oni swoje zakłady), lecz właśnie ograniczenie emisji CO2. W tym roku ustalony limit pozwoli na wyprodukowanie ok. 17 mln ton cementu, na resztę – limity trzeba będzie dokupić. Ten dodatkowy koszt przełoży się wprost na cenę cementu.
    Nie mniej problematycznie wygląda sprawa kolejnego materiału niezbędnego do budowy dróg – asfaltów i mas bitumicznych.

Boom stawkowo-płacowy
    Charakterystyczne dla budownictwa, które pod względem wysokości wynagrodzeń przez lata było w Polsce Kopciuszkiem, jest to, że teraz osiąga najwyższą dynamikę wzrostu płac, bijąc rekordy wśród wszystkich sektorów polskiej gospodarki. (...)

Nierówne zmiany cen
(...)