W każdym obiekcie ze względów funkcjonalnych i energetycznych istnieje potrzeba oddzielenia wewnętrznej strefy od środowiska zewnętrznego. Dotyczy to szczególnie zabezpieczenia drzwi wejściowych i bram wjazdowych, zwłaszcza w przypadku, gdy podczas normalnego użytkowania pomieszczenia otwory te pozostają otwarte lub są często otwierane. Zaprojektowane zabezpieczenie oprócz polepszenia komfortu i warunków cieplnych w pomieszczeniu, a tym samym obniżenia kosztów wentylacji i klimatyzacji, nie powinno utrudnić transportu wewnętrznego i przemieszczanie się ludzi oraz stwarzać korzystne wrażenie estetyczne. Funkcje takie spełniać może z powodzeniem właściwie dobrana kurtyna powietrzna, czyli urządzenie, które za pomocą ukierunkowanego strumienia powietrza tworzy barierę aerodynamiczną na wejściu do budynku lub wewnętrznej strefy o chronionych parametrach.
Jak działa kurtyna powietrzna? Zasadę funkcjonowania kurtyn powietrznych zilustrowano na rysunku nr 1. Przez przykładowy niezabezpieczony otwór drzwiowy na skutek różnicy gęstości powietrza oraz parcia wiatru, odbywa się w sposób ciągły wymiana powietrza pomiędzy wewnętrzną i zewnętrzną strefą obiektu. W okresie zimowym ciepłe powietrze „ucieka” górną częścią otworu natomiast do pomieszczenia, przenika w dolnej części, powietrze zimne. Przy niekorzystnych warunkach atmosferycznych (parcie wiatru) może nastąpić intensyfikacja procesu wychładzania pomieszczenia. W przypadku zainstalowania kurtyny powietrznej, nawiewany pionowo w dół strumień powietrza wentylacyjnego, wytwarza niewidzialną zaporę ograniczającą do minimum infiltrację powietrza zewnętrznego do pomieszczenia. Jeżeli kurtyna wyposażona jest w nagrzewnicę, nawiane powietrze pełni również funkcję dodatkowego źródła ciepła w pomieszczeniu. Zasady doboru urządzenia Podczas omawiania sposobu działania kurtyn powietrznych warto przypomnieć kilka podstawowych zasad doboru tych urządzeń. Wielkość kurtyny musi być dobrana w taki sposób, żeby wytwarzała ona płaski prąd powietrza pokrywający całą powierzchnię otworu w ścianie. Długość kurtyny musi być, co najmniej równa szerokości drzwi, przy czym urządzenia nieco dłuższe, odznaczają się większą skutecznością. Przy bramach otwieranych do góry stosowane są kurtyny boczne, przy czym muszą one pokryć swoim działaniem całą wysokość bramy. Jeżeli otwór wjazdowy może być częściowo przesłonięty np. samochodem dostawczym, efektywną barierę zapewni jedynie zastosowanie kurtyn po obu stronach bramy. Zasięg każdej z nich musi pokrywać połowę szerokości chronionego otworu. Warunkiem prawidłowego funkcjonowania kurtyny powietrznej jest zapewnienie odpowiedniego jej zasięgu. Prąd powietrza musi osiągać dostateczną prędkość wzdłuż całego chronionego otworu. Jeżeli zasięg kurtyny, a więc i prędkość powietrza będą za niskie, należy się liczyć z możliwością przenikania powietrza zewnętrznego w strefie przypodłogowej, co znacznie ogranicza skuteczność kurtyny. W przypadku zbyt dużych prędkości powietrza nawiewanego przez kurtynę strumień „rozbija” się o podłogę, a część powietrza ucieka na zewnątrz. W takim przypadku, oprócz niepotrzebnych strat energii, pracy urządzenia towarzyszy wywołany turbulencją powietrza hałas (rys. 2). Kurtyna powietrzna powinna być instalowana zawsze po cieplejszej stronie drzwi lub bramy w możliwie jak najmniejszej odległości od ściany i krawędzi chronionego otworu. (...)
|