W poprzedniej części cyklu zostały omówione zasady doboru systemu orurowania i ich wpływ na wydajność systemów. Niemniej istotne jest również połączenie elementów instalacji rurowej w całość. Właśnie zasadom poprawnego łączenia instalacji rurowej poświęcona będzie ta część cyklu.

Rys. 1. Zabezpieczenie przewodów chłodniczych

Na wstępie zidentyfikujemy zagrożenia, które pojawiają się w przypadku nieprawidłowego, czy też niestarannego wykonania instalacji rurowej. Zagrożenia te związane są z następującymi zjawiskami:
1. Pojawieniem się nieszczelności na skutek drgań instalacji - nieszczelność oznacza wyciek czynnika chłodniczego, co powoduje spadek wydajności, a nawet mechaniczne uszkodzenie sprężarek;
2. Obecnością pozostałości oleju technologicznego (maszynowego i montażowego) - jeżeli system chłodniczy wykorzystujący czynnik HFC, zostanie zanieczyszczony olejem technologicznym, takim jak olej maszynowy lub montażowy, to olej ten oddzieli się, tworząc osad i powodując zatkanie kapilar;
3. Obecnością wody w układzie - jeżeli system chłodniczy wykorzystujący czynnik HFC, zostanie zanieczyszczony dużą ilością wody, nastąpi hydroliza czynnika chłodniczego i związków organicznych znajdujących się w silniku sprężarki, powodując zatkanie kapilary, uszkodzenie izolacji uzwojenia sprężarki i inne problemy;
4. Zanieczyszczeniami stałymi - duża ilość zanieczyszczeń stałych powoduje oddzielenie oleju chłodniczego i jego utlenienie, zatkanie kapilary i uszkodzenie izolacji uzwojenia sprężarki oraz innych elementów;
5. Obecnością powietrza - duża ilość powietrza w systemie z czynnikiem HFC prowadzi do oddzielenia oleju i jego utlenienie, powodując zatkanie kapilary i uszkodzenie izolacji uzwojenia sprężarki innych elementów oraz wzrost ciśnienia skraplania;
6. Pozostałościami topnika w postaci chloru – osadzony w rurkach, powoduje ich uszkodzenie, dlatego konieczne jest zastosowanie topnika z niskim poziomem zawartości chloru. Ponadto, topnik powinien zostać usunięty po spawaniu. Jeżeli do topnika dodawana jest woda, należy użyć wody destylowanej lub innej wody nie zawierającej chloru.

Jak pisałem wcześniej najbardziej popularnym materiałem na instalacje chłodniczą jest miedź. Spowodowane jest to przede wszystkim trwałością takich instalacji, jakością połączeń uzyskiwanych oraz dostępnością rur. Powszechnie więc spotkamy rury miedziane w instalacjach grzewczych a co za tym idzie sporo instalatorów jest dobrze zapoznanych z tą technologią. Warto jednak zwrócić uwagę na to, że instalacja grzewcza i chłodnicza wykonana z rur miedzianych znacznie się od siebie różni. Pierwsza sprawa to rodzaj rury. W instalacjach chłodniczych panują zdecydowanie większe ciśnienia niż w instalacjach grzewczych a substancja którą się przetłacza jest dużo bardziej aktywna chemicznie niż woda, w związku z tym do tych instalacji stosujemy specjalne rury „chłodnicze” (o większej grubości ścianki i wykonane z miedzi beztlenowej i fosforowej) – zgodne z normą PN-EN 12735-1.

Ponadto, przy wykonywaniu instalacji należy dużo bardziej rygorystycznie przestrzegać trzech podstawowych zasad: SUCHO, CZYSTO i SZCZELNIE. Istotę problemów można prześledzić na podstawie tabeli 1.

O zabezpieczenie przewodów chłodniczych należy dbać nie tylko podczas montażu, ale równie dużą staranność należy przyłożyć do zabezpieczenia przewodów podczas magazynowania. Do otwartych przewodów dostaje się kurz i wilgoć z powietrza, dlatego rury chłodnicze należy podczas magazynowania zamykać.

Połączenia instalacji (...)

Gięcie przewodów
Na koniec chciałbym zwrócić uwagę na jeszcze jeden element instalacji chłodniczej - wyginanie rur. Nieprawidłowe wygięcie rury może spowodować:
• zwiększenie oporów przepływu co skutkuje stratą wydajności jednostek wewnętrznych oraz zwiększeniem energochłonności
• zmniejszeniem wytrzymałości rury, co z kolei prowadzić do rozszczelnień instalacji i wycieku czynnika

. W związku z tym, generalną zasadą jest unikanie wygięć i poziomych syfonów instalacji - prowadzenie rur w linii prostej, jak najkrótszą drogą. Jeżeli wygięcia są konieczne, należy je wykonywać przy użyciu specjalistycznej giętarki, która zapewni nam odpowiednią jakość gięcia.

Zasady obowiązujące w tym przypadku przedstawia tabela 5.