Systemy klimatyzacji w dobie nowej ery mają za zadanie nie tylko utrzymywać żądane parametry mikroklimatu na zadanym, żądanym poziomie, ale i wpasowywać się w ramy współczesnej bądź starodawnej architektury budynku.

W omawianym artykule autor przedstawił systemy uzdatniania powietrza, spełniające wyżej wymienione wymogi oraz pełniące funkcję klimatyzacji indywidualnej. Klimatyzacja indywidualna skuteczniej niż ogólna zapewnia poczucie komfortu cieplnego i właściwą higienizację powietrza wewnętrznego w obiektach zbiorowego przebywania ludzi, takich jak kino, teatr, aule itp.

Mikroklimat jest definiowany jako klimat, występujący w pomieszczeniu wewnętrznym, użytkowanym przez ludzi, na który ma wpływ szereg czynników, między innymi takich jak:

• temperatura powietrza (za wysoka, za niska – powoduje dyskomfort i jest odczuwalna indywidualnie),
• wilgotność względna powietrza (za wysoka >90% – powoduje uczucie zawilgocenia powietrza, niemiłego zapachu wilgoci, za niska <30% – suchości powietrza),
• prędkość powietrza (za wysoka >0,35 m/s – powoduje uczucie schłodzenia skóry, uczucie przeciągu, za niska – powoduje uczucie zastoju, zalegania powietrza w pomieszczeniu),
• zawartość CO2 w powietrzu wewnętrznym, zbyt wysoka >500 ppp – powoduje uczucie ociężałości, ospałości, braku koncentracji i ziewania, będącym efektem braku tlenu (mylnie odbieranym jako znużenie u słuchającego – aule),
• oświetlenie (zbyt jasne, mocne),
• hałas (zbyt wysoki >30 dB w dzień).

Wentylacja indywidualna z zastosowaniem określonego typu nawiewników

Wentylacja indywidualna jest definicją, która powstała całkiem niedawno i to na skutek badań prowadzonych na indywidualnych stanowiskach pracy, takich jak biuro, gdzie wielogodzinna praca wymaga od człowieka niemałego wysiłku psychicznego, koncentracji, a przy tym wydajności umysłowej i minimalizacji popełnianych błędów. Wobec takiego stanu rzeczy wentylacja indywidualna jest układem, który skuteczniej zapewnia (według dotychczas przeprowadzonych badań) wymianę powietrza, komfort cieplny pracownika i higienizację powietrza niż standardowy układ wentylacyjno-klimatyzacyjny, gdzie nawiew zwykle odbywa się poza stanowiskiem pracy.

Do obiektów zbiorowego przebywania ludzi zalicza się następujące budynki:

• aula – budynek posiadający dużą reprezentacyjną salę, przeznaczoną na uroczystości, spotkania, wykłady, konferencje itp.
• kino – budynek przeznaczony do projekcji filmów, zwykle posiadający kondygnację wyższą niż 2,80 m z bardzo dobrą akustyką, o nowoczesnej architekturze wewnętrznej – ściany i sufit gładkie, bez jakichkolwiek ozdób,
• teatr – budynek przeznaczony do projekcji spektakli, przedstawień itp., zwykle posiadający kondygnację wyższą niż 2,80 m, wymagający bardzo dobrej akustyki. Cechujący się starodawną architekturą wewnętrzną typu: filary, loże, drapowany, rzeźbiony i ozdabiany rozmaitymi ornamentami sufit, jak również ściany.

Rys. 1. Przykład nawiewników powietrza umiejscowionych w stopie foteli