Wbudownictwie mieszkaniowym badaniom termograficznym podlegają wszystkie elementy ścian osłonowych budynku, od piwnic (pasy przyziemia) aż do dachów.
W załączonych termogramach przedstawiono niektóre z wad budowlanych. Omówiono elementy składowe budynków oraz wpływ zastosowanej metody badań, warunków środowiskowych przed i po badaniu wyniki i ich interperetację. Nie zawsze bowiem wyniki badań można zinterpretować stosując schemat myślowy: „zimna ściana = dobra izolacyjność cieplna”„ciepła plama (fragment ściany) = zła izolacja”. 

     Ściany osłonowe typu tradycyjnego (pełna cegła, pełny mur) charakteryzują się dużą pojemnością cieplną (bezwładnością) i nie są podatne na zmiany temperatury otaczającego je powietrza. Podczas badań w późnych godzinach nocnych (kilka godzin po zachodzie słońca) elementy powierzchni o mniejszej bezwładności cieplnej, np. nadproża osłonięte supremą czy styropianem, wychłodzone powietrzem mogą mieć niską temperaturę powierzchni bliską temperaturze otoczenia, natomiast mur w tym czasie cechuje temperatura o wartości bliskiej średniej dobowej (jest cieplejszy). W interpretacji trzeba więc uwzględnić dobowe wahania temperatury, porę badania, konstrukcję nadproży itp. Myślenie schematyczne może np. doprowadzić do wniosku: „Współczynnik U dla nadproży jest bardziej korzystny niż dla muru”. Co nie musi i zwykle nie jest prawdą.

Rozkład temperatury w ścianie warstwowej
     Temperatura ścian warstwowych (np. wielka płyta) zmienia się w sposób nadążny (z 1 – 2 godzinnym opóźnieniem) wraz ze zmianą temperatury otoczenia. Badania nocne wykazują, że w porównaniu do nich, niekorzystne wyniki mają murowane filarki międzyokienne, płyty balkonowe, ściany przyziemi i inne elementy o dużej bezwładności cieplnej, dla których proces akumulacji, ale i oddawania ciepła trwa dłużej. Wieczorem, nawet kilka godzin po zachodzie słońca elementy o dużej bezwładności cieplnej są ciągle cieplejsze a w godzinach porannych gdy temperatura rośnie różnice zacierają się. (...)

Badania termograficzne od wewnątrz
     Kontrola termograficzna ścian osłonowych prowadzona z zewnątrz budynku pozwala na wykrycie mostków termicznych w ścianach osłonowych, pomaga oszacować stan termoizolacyjności ścian i okien oraz ocenić energochłonność całego budynku.
     Ostatnio jednak coraz częściej badania termowizyjne prowadzone są wewnątrz pomieszczeń. Dlaczego?
     Mimo, iż warstwa izolacji znajduje się na zewnątrz budynku (mieszkania), użytkownika nie interesuje jej stan, a tylko komfort cieplny w jego pomieszczeniach. Na poczucie komfortu cieplnego wpływają trzy zasadnicze czynniki:
1. Zrównoważone promieniowanie cieplne ze wszystkich stron, odpowiadające temperaturze w pomieszczeniu, co oznacza, że żadna ze ścian – w tym powierzchnia okien – nie może być znacznie zimniejsza od temperatury wnętrza. W tzw. ciepłych domach realizowanych obecnie lub starszych ale po termomodernizacji, różnica temperatur powierzchni wewnętrznej: ściana wewnętrzna (działowa) – ściana osłonowa (zewnętrzna) nie przekracza 1K przy normalnej temperaturze wewnątrz i ok. 0°C na zewnątrz. Odczytana termograficznie temperatura powierzchni ściany działowej pełni tu rolę wskaźnika średniej temperatury powietrza w pomieszczeniu;
2. Temperatura powierzchni podłogi lub powietrza kilka cm nad podłogą nie może być niższa więcej niż o 3-4 K od temperatury powietrza na wysokości 1,1m (głowa siedzącego człowieka);
3. Prędkość powietrza w pomieszczeniu nie może być większa od 0,1-0,2m/s gdyż powoduje to uczucie przeciągu. Ruch powietrza w pomieszczeniu spowodowany może być nadmierną wentylacją, w tym nieszczelnością okien lub drzwi, a także, często ostatnio spotykanym, odwróceniem ciągu w kanałach wentylacyjnych – kanały wyciągowe stają się nawiewnymi.

     Oprócz wymienionych parametrów klimatu wewnętrznego wpływających na poczucie komfortu cieplnego, szkodliwe jest dla budynku i zdrowia mieszkańców występowanie w dowolnym miejscu mieszkania temperatury poniżej punktu rosy prowadzące do rozwoju grzybów i pleśni.
     Wszystkie te czynniki mogą być wykryte i zanalizowane podczas badań termograficznych wykonywanych wewnątrz pomieszczeń. Na kolejnych rysunkach 9-15 przedstawiono przykładowe wyniki pomiarów przeprowadzonych wewnątrz różnych pomieszczeń.
     Kontrola termograficzna poprzez rozpoznanie pola temperatury na powierzchniach wewnętrznych pozwala podjąć decyzje prowadzące do poprawy termoizolacyjności przegród a przez to do zmniejszenia kosztów ogrzewania zimą i poprawy komfortu cieplnego latem.