Do tak zwanego „sztucznego chłodzenia”, czyli oziębiania cieczy lub powietrza powszechnie stosowane są sprężarkowe agregaty ziębnicze (oziębiarki, „chillery”) albo sprężarkowe pompy ciepła (jeżeli wykorzystuje się ciepło skraplania do celów grzewczych).

Oziębianie i osuszanie jako podstawowe procesy uzdatniania powietrza odbywają się w oziębiaczu (chłodnicy), którym jest najczęściej przeponowy wymiennik ciepła zainstalowany w urządzeniu do uzdatniania powietrza do klimatyzacji (centrala, klimakonwektory).
Ciepło od oziębianego powietrza może być odprowadzane na dwa sposoby:
* bezpośredni – parowacz urządzenia ziębniczego jest jednocześnie chłodnicą i znajduje się w strumieniu powietrza (rys. 1),
* pośredni – zastosowana ciecz pośrednicząca (woda, roztwór glikolu, itp.) zasila chłodnicę powietrza a następnie jest oziębiana w parowaczu agregatu ziębniczego (rys. 2).
W związku z powyższym można wyróżnić najczęściej występujące układy ziębienia dla celów klimatyzacyjnych:
1. Układ z cieczą pośredniczącą
1.1.    Skraplacz chłodzony powietrzem
1.2.    Skraplacz chłodzony cieczą (wodą) + chłodnica „sucha”
1.3.    Skraplacz chłodzony cieczą (wodą) + chłodnica „mokra”
2. Układ z bezpośrednim odparowaniem
 2.1. Skraplacz chłodzony powietrzem

Wykonawca instalacji klimatyzacyjnych nie produkuje urządzeń ziębniczych, lecz kupuje je u wytwórcy w postaci gotowego agregatu i instaluje zgodnie z projektem. Projektant odpowiedzialny za instalację musi posiadać szeroką wiedzę z zakresu:
* zasad funkcjonowania urządzeń ziębniczych,
* danych konstrukcyjnych (wymiary, ciężar, itp.), cech charakterystycznych urządzeń, dostępnych konstrukcji – w takim zakresie aby dopasować urządzenie do wymagań obiektu,
* przepisów BHP w odniesieniu do urządzeń ziębniczych [5, 6, 7, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22],
* możliwości regulacyjnych agregatów, gdyż niezawodne i ekonomiczne działanie urządzeń zależy od właściwego dostosowania regulacji urządzeń klimatyzacyjnych do układu regulacji urządzeń ziębniczych.

Poniższy artykuł stanowi pierwszą część cyklu poświęconego zagadnieniom związanym z projektowaniem i eksploatacją urządzeń ziębniczych w klimatyzacji.

Podstawowym źródłem zimna w instalacjach klimatyzacyjnych jest sprężarkowe urządzenie ziębnicze realizujące lewobieżny obieg termodynamiczny. Właściwy wybór takiego urządzenia polegający na doborze odpowiedniego rodzaju ziębnika, temperatur parowania i skraplania (przez precyzyjne określenie warunków pracy parowacza i skraplacza), konfiguracji obiegu (tzn. doziębienie, dochłodzenie, itp.) w znaczący sposób wpływa na efektywność działania, a co za tym idzie na koszty eksploatacyjne które ponosi użytkownik. W następnej części zapraszamy do zapoznania się z różnymi systemami ziębienia oraz charakterystykami i aspektami bezpieczeństwa użytkowania ziębników. (...)