Chemiczne czyszczenie instalacji chłodniczych |
Data dodania: 11.07.2012 |
„Po pierwsze nie szkodzić”. Taką dewizę powinny stosować wszystkie zakłady wykonujące usługi chemicznego czyszczenia urządzeń wykonanych ze stali ocynkowanej. Że tak niestety nie jest świadczą przypadki z życia, gdy w trakcie rewizji stwierdza się brak ochronnej warstwy ocynku. Że tak jednak może i powinno być, pokazuje ten artykuł.
Ze względów ekonomicznych, amoniakalne agregaty chłodnicze oraz agregaty z syntetycznym czynnikiem chłodniczym o dużej mocy, wymagają zastosowania wydajnych skraplaczy natryskowo-wyparnych, gdzie efekt chłodzenia uzyskuje się w wyniku odparowania części wody, natryskiwanej na gorące rurki. Jednak w wyniku ciągłego uzupełniania ubytków wody następuje jej zatężanie, co z kolei skutkuje wytrącaniem się osadu kamienia wodnego na rurach. Analogiczna sytuacja zachodzi w wieżach chłodniczych wyparnych, gdzie osad kamienia powstaje na powierzchni lameli. Chociaż są one wykonane z tworzywa, sama wieża, a przede wszystkim wanna ociekowa stanowiąca często rezerwuar wody chłodniczej, wykonane są ze stali ocynkowanej. Zakamienienie powierzchni lameli, w tym otworów perforacyjnych może doprowadzić do niedrożności rowków, co spowoduje kanalizowanie przepływu wody i gwałtowne zmniejszenie powierzchni odparowania. Konsekwencją tego będzie spadek wydajności energetycznej.
Zastosowanie ochronnej warstwy ocynku zapewnia bezpieczeństwo korozyjne urządzeń oraz ich długi okres eksploatacji. Jednak nawet osad kamienia wodnego o niewielkiej grubości tak bardzo zmniejsza sprawność działania skraplacza i zwiększa koszty energetyczne, że z czasem zachodzi konieczność oczyszczenia zakamienionych powierzchni wymiany ciepła, w celu przywrócenia wymaganych parametrów pracy. Zachodzi tu pewne podobieństwo do wytrącania się osadu na powierzchni płomieniówek w kotle. Jednak dla sposobu usunięcia osadu diametralną różnicą jest brak możliwości zanurzenia rurek skraplacza w gorących roztworach czyszczących.
W praktyce obserwuje się dwa sposoby postępowania w celu zapewnienia wymaganej sprawności urządzeń:
Jak wykazano w cz. 1. artykułu pt. Osady eksploatacyjne. Teoria i praktyka (Chłodnictwo i klimatyzacja nr 1-2/2012 s. 40), osobiście – na podstawie posiadanej wiedzy oraz wyników wielu przeprowadzonych rewizji urządzeń i czyszczeń – zalecam sposób drugi. Wynika to z porównania warunków czyszczenia, które jednoznacznie wskazują, że usunięcie kamienia powstałego z wody surowej jest znacznie tańsze, szybsze i bezpieczniejsze dla czyszczonego urządzenia. Dodać należy, że o ile w przypadku kamienia węglanowego z dużą zawartością CaCO3 powstałego z wody surowej wystarczą 2÷3 cykle czyszczenia, to do usunięcia twardego kamienia powstałego z wody zmiękczonej należy wykonać 4÷6 cykli, zużywając więcej preparatu.
Należy także zauważyć, że nie ma innej alternatywy dla chemicznego sposobu usuwania osadu. W tej sytuacji, ze względu na dużą wartość czyszczonych skraplaczy i wież, priorytetem powinna być ich ochrona korozyjna, polegająca na zapewnieniu bezpieczeństwa warstwie ocynku, jakim pokryte są rurki, ściany i taca (wanna) ociekowa.
Jak pokazują wyniki zrealizowanych wielu rewizji urządzeń, problem bezpieczeństwa korozyjnego skraplaczy i wież wykonanych ze stali ocynkowanej pozostaje aktualny. Niestety, w większości przypadków, urządzenia odkamieniane wcześniej w sposób nieprofesjonalny, najczęściej są już poważnie skorodowane. Wynika to z niewłaściwej technologii czyszczenia, bądź z nieodpowiednio dobranego inhibitora korozji. Ponadto brak odsalania wody chłodniczej sprzyja tworzeniu złogów solnych, co przyspiesza korozję stali pozbawionej ocynku. W skrajnych przypadkach może nastąpić nawet perforacja ścian wanny ociekowej. Rysunki 1.÷4. przedstawiają typowe usterki stwierdzane w trakcie wykonywanych przed czyszczeniem rewizji różnych urządzeń:
Chemiczne czyszczenie skraplaczy (wież) natryskowo wyparnych należy prowadzić następująco:
Przedstawiony w niniejszym artykule sposób chemicznego czyszczenia skraplaczy i wież wyparnych jest bezpieczny zarówno dla czyszczonych urządzeń, jak również dla pracowników wykonujących czyszczenie oraz środowiska. Uzyskane wyniki wszystkich zrealizowanych czyszczeń pokazują, że zaprezentowaną technologią skutecznie można usunąć cały kamień, nie niszcząc przy tym ochronnej warstwy ocynku. Niezbędnym jednak warunkiem jest dokładne wykonanie wszystkich przedsięwzięć, w tym pobranie reprezentatywnych próbek osadu i wykonanie rzetelnych badań symulacyjnych.
Kończąc cykl artykułów na temat chemicznego czyszczenia instalacji chłodniczych pozostaje mi jedynie podzielić się osobistą refleksją. Otóż warunkiem niezbędnym do tego, aby od wykonawcy chemicznego czyszczenia żądać – po wykonaniu usługi – zachowania ocynku na rurach, mimo wszystko jest jego obecność przed rozpoczęciem czyszczenia. Jeśli zleceniodawca preferuje niski koszt czyszczenia, zlecając wcześniej takie usługi przy zastosowaniu prostych kwasów organicznych, zniszczenie warstwy ocynku jest już bezpowrotne. |
POLECAMY WYDANIA SPECJALNE
-
Pompy ciepła 2023-2024
-
Pompy ciepła 2021-2022
-
Pompy ciepła 2022-2023
-
Katalog klimatyzatorów typu SPLIT. Edycja 2021
-
Katalog klimatyzatorów typu SPLIT. Edycja 2022
-
Katalog klimatyzatorów typu SPLIT. Edycja 2023
-
Pompy ciepła 2020-2021
-
Katalog klimatyzatorów typu SPLIT. Edycja 2020
-
Pompy ciepła 2019-2020
-
Katalog klimatyzatorów typu SPLIT. Edycja 2019