W pierwszej części artykułu (opublikowanej w nr 6/2008 CH&K) omówione zostały zagadnienia takie, jak: wykrywanie anomalii termicznych, przyrost temperatury, przegrzanie i klasyfikacja wad oraz warunki wykonywania pomiarów.
W tej części szczegółowo przedstawiona zostanie metodyka wykonywania badań. 

    Raport powstały w wyniku badań termograficznych powinien zawierać zestaw danych oczekiwanych przez zamawiającego, umożliwiających mu podjęcie właściwej decyzji.
    Rzetelne pomiary prowadzące do tego celu muszą być wykonywane w odpowiednich warunkach, za pomocą odpowiedniej aparatury, przez wykwalifikowany personel i z zachowaniem właściwych procedur badawczych.

Aparatura
    Podczas elektroenergetycznych i energetycznych spotykane są zarówno obiekty duże takie jak kotły, elektrofiltry, kominy, transformatory, jak i obiekty małe np. nóż odłącznika, przepust izolatora ściennego itp.
    Warunki pomiarowe niekiedy uniemożliwiają obserwację obiektu z dogodnej odległości i pod dogodnym kątem.
    Potrzeby zamawiającego są zróżnicowane – raz potrzebne jest wykrycie i lokalizacja anomalii z szacunkowym określeniem zakresu odchyleń od normy, innym razem dokładna ocena wartości temperatury i klasyfikacja wady.
    Spotyka się obiekty o temperaturze przewyższającej temperaturę otoczenia o kilka, jak również o kilkaset stopni. Badania prowadzone są w różnej temperaturze otoczenia i warunkach środowiskowych. Ze względu na szerokie przedziały zmienności napotkanych i żądanych parametrów, aparatura termograficzna musi zapewniać: wystarczającą rozdzielczość obrazów, przy jednoczesnym dużym polu widzenia w celu identyfikacji, wystarczającą rozdzielczość temperaturową i zmienny przedział oczekiwanej lub obserwowanej temperatury obiektu, możliwość zmiany współczynnika emisyjności w czasie obserwacji i wiele innych. Pożądana jest również odporność mechaniczna na wstrząsy i wpływy atmosferyczne. Własne zasilanie musi zapewnić co najmniej kilkugodzinną pracę. Wskazane jest, aby rejestracja obrazu mogła być wzbogacona nagraniem komentarza słownego; nie powinno być możliwe przypadkowe skasowanie. Konstrukcja aparatury musi umożliwiać szybkie dopasowanie parametrów obserwacji do warunków obserwacji obiektu, oraz zapewnić stabilność wskazań.
    Ta różnorodność wymogów powoduje, że wyodrębniły się dwie klasy aparatury dla zastosowań termodiagnostycznych w elektroenergetyce:
● proste, tanie kamery do badań jakościowych z elementami pomiaru – gdzie główną cechą jest wizualizacja pola temperatury, a możliwość pomiaru punktowego lub określenie temperatury maksymalnej w obszarze jest elementem ważnym, ale nie we wszystkich sytuacjach stosowanym. Urządzenia te przeznaczone są do kontroli stanu cieplnego obiektów i elementów w sposób porównawczy, lub do wykrywania miejsc występowania ekstremalnych temperatur w kontrolowanym obiekcie. Taka niedroga aparatura służy do szybkiej, zgrubnej i „na miejscu” oceny stanu cieplnego sprawdzanych urządzeń. Jest również rekomendowana dla służb utrzymania ruchu w firmach, w których: może wystąpić zagrożenie pożarowe, jest priorytet ciągłości ruchu, występuje obciążona i rozległa sieć elektroenergetyczna, czy duża liczbą rozdzielnic itd. Funkcje takie spełnia obecnie kamera FLIR InfraCAM oraz FLIRi5;
● kamery termograficzne pomiarowe o wysokiej rozdzielczości przestrzennej – dla badań głównie ilościowych. Wyposażone są w oprzyrządowanie umożliwiające pracę w różnych warunkach i kontrolę różnych obiektów. Oprogramowanie wewnętrzne pozwala na wszechstronną analizę termogramów na ekranie kamery już w momencie obserwacji, ale również po zarejestrowaniu. Ponadto umożliwia o wiele bogatszą analizę zarejestrowanych termogramów, precyzyjną klasyfikację wad (określenie czy np. niezbędny jest remont), co doskonale optymalizuje pracę. Dzięki takiej aparaturze możliwe jest badanie, wszelkich innych obiektów, a nie tylko elektroenergetycznych. Ze względu na wysoką cenę oraz niezbędne przygotowanie fachowe operatorów, w kamery takie wyposażane są specjalistyczne ekipy wykonujące, na zlecenia z zewnątrz, wszelkie prace z zastosowaniem termografii. Na taką kamerę mogą sobie też pozwolić firmy, w których znajdzie ona zastosowanie, poza elektroenergetyką i utrzymaniem ruchu, również w procesie technologicznym i w pracach badawczo-rozwojowych, a także w celu zmniejszenia zużycia energii w całej firmie (izolacja rurociągów, budynków, obiektów technologicznych). Takie uniwersalne kamery termowizyjne FLIR serii T o symbolach T200, T250, T360 i T400, z funkcją rejestracji foto oraz (nie wszystkie) komentarza głosowego w pełni spełniają wymienione potrzeby.

Obsługa
(...)

Ekipa wyspecjalizowana w pomiarach termograficznych
(...)

Pracownik stacji elektroenergetycznych lub służb utrzymania ruchu
(...)

Kompetencje osoby wykonującej pomiar
(...)

Procedury
(...)