Powietrze wewnątrz pomieszczeń, które ma mniej niż 50% wilgotności zachowuje się jak gąbka wysysająca wodę ze wszystkiego. W momencie, kiedy się zmienia – a jest inna w nocy, w ciągu dnia, rano, po południu, przed południem, latem, jesienią – nie jesteśmy w stanie przewidzieć, co się stanie z materiałami produkcyjnymi. System nawilżania powietrza zapewnia stabilność wymiarową i kształtową obrabianego materiału, zmniejsza zużycie farb, lakierów, rozpuszczalników oraz powoduje zmniejszenie napięcia elektrostatycznego, zmniejsza zawartość kurzu i pyłów w powietrzu, ogranicza straty materiałowe (skręcanie i wyginanie elementów, rozwarstwianie, pęknięcia – zwłaszcza końcówek klejonych materiałów drzewnych). Istotny jest też czynnik ludzki – przy dużych różnicach poziomu wilgotności w pomieszczeniach i na zewnątrz, organizm odreagowuje po pewnym czasie. Pracownik, który choruje, to dla pracodawcy obecnie duży problem. Teoretycznie można go zastąpić, ale nie zawsze jest to możliwe. To wszystko generuje dodatkowe koszty.
Producenci klejów zalecają przestrzeganie odpowiednich warunków, które mają znaczący wpływ na wynik klejenia – temperatura otoczenia, materiału i kleju powinna oscylować w granicach 18-20°C, wilgotność drewna 8-10%, a wilgotność względna powietrza między 60 a 70 procent.
Odpowiednia wilgotność w pomieszczeniach lakierni nie tylko zwiększa bezpieczeństwo, ale gwarantuje również uzyskanie idealnej powierzchni po nałożeniu lakieru. Nawilżanie powietrza likwiduje napięcie elektrostatyczne, co także zmniejsza zapylenie w hali i umożliwia położenie idealnej warstwy lakierniczej czy malarskiej.
Temperatura oraz wilgotność w pomieszczeniu lakierni muszą być utrzymywane stale na odpowiednim poziomie. Musi być zachowany proces schnięcia pod względem czasu. Należy zapewnić odpowiednie ciśnienie strumienia lakieru oraz grubość jego nanoszenia. Firmy w różny sposób radzą sobie z zachowaniem tych rygorów. Przeważnie łamią wszystkie zasady, co ma potem wpływ na jakość powierzchni. Aby jednak osiągnąć oczekiwany efekt należy przestrzegać najistotniejszych zasad wynikających ze stosowania systemów regulacji wilgotności powietrza. Optymalna temperatura powietrza w lakierniach wynosi od 5 do 25ºC dla temperatury podłoża do 40ºC. Temperatura podłoża podczas malowania, dla uniknięcia kondensacji wilgoci na powierzchni powinna być o co najmniej 3ºC wyższa od temperatury punktu rosy otaczającego powietrza. Najlepsze wyniki prac malarskich uzyskuje się podczas malowania przy wilgotności względnej powietrza do 85%. Wzrost wilgotności względnej powietrza powyżej 85% stwarza korzystne warunki do tworzenia się na powierzchni warstewki zaabsorbowanej wody, oraz przyczynia się do zmniejszenia szybkości wysychania powłoki, dlatego trzeba zapewnić stały poziom wilgotności powietrza.
System kontroli wilgotności szczególnie zalecany jest na stanowiskach: pianki (zmniejsza niebezpieczeństwo „samozapłonów” pianki), lakierni, suszarni, klejarni (zwłaszcza wyrobów klejonych z litego drewna, płyt klejonych na meble), oklein naturalnych i na fliselinie, fornirowania przy laminatach, stelażach i profilach meblowych, chłodzenia płyt wiórowych, sklejek wychodzących z prasy, magazynach półproduktów (np. elementy toczone, skóry przeznaczone do pokrycia mebli itd.), produkcji parkietów i paneli.
