|
W niniejszym opracowaniu zawarto praktyczne wskazówki dotyczące poprawnego pomiaru poziomu hałasu emitowanego przez urządzenia wentylacyjne, zarówno w pomieszczeniach biurowych i mieszkalnych jak i w środowisku.
Pomiar poziomu hałasu wewnątrz budynków
Wymagania
Podstawowym kryterium w Polsce dotyczącym poziomu hałasu w pomieszczeniach w budynkach są wielkości opublikowane w polskiej normie PN-87/B-02151/02 – „Akustyka budowlana. Ochrona przed hałasem pomieszczeń w budynkach. Dopuszczalne wartości poziomu dźwięku w pomieszczeniach”[4].
Z punktu widzenia zagadnień wentylacyjnych, interesującym parametrem jest hałas ustalony, generowany przez urządzenia wentylacyjne i klimatyzacyjne, który obecnie najwygodniej mierzy się używając równoważnego poziomu dźwięku A – LAeq.
W pomieszczeniach budynków mieszkalnych, zamieszkania zbiorowego oraz szpitalach i sanatoriach jako czas oceny T należy przyjąć nieprzerwane 8 najniekorzystniejszych godzin w ciągu dnia między godz. 600 a 2200 i nieprzerwane 0,5 godziny w ciągu nocy, między godz. 2200 a 600. W pomieszczeniach użyteczności publicznej jako czas oceny T należy przyjąć czas, w którym pomieszczenie użytkowane jest przez daną grupę ludzi zgodnie z przeznaczeniem. Jeżeli pomieszczenie wykorzystywane jest w czasie dłuższym niż 8 godzin, jako czas oceny T należy przyjąć nieprzerwane 8 najniekorzystniejszych godzin niezależnie od pory doby. Wartości dopuszczalne opublikowane w normie pokazano w tabeli 1. Obowiązują one przy następujących warunkach:
● dopuszczalny poziom dźwięku A określony jest dla wnętrza pomieszczenia przy zamkniętych drzwiach i oknach lecz przy zapewnieniu wymiany powietrza w pomieszczeniu, zgodnie z wymogami określonymi przez odrębne przepisy,
● dopuszczalny poziom dźwięku A dotyczy pomieszczeń umeblowanych i wyposażonych zgodnie z ich przeznaczeniem,
● dopuszczalny poziom dźwięku A dotyczy przedziału czasu równego czasowi oceny T.
Norma ogranicza również, ze względu na izolacyjność typowych przegród budowlanych, poziom emisji hałasu urządzeń wyposażenia technicznego, zainstalowanych w budynkach. Dopuszczalny maksymalny poziom dźwięku A (LAmax), w odległości 1 m od urządzenia nie powinien przekraczać 65 dB i obowiązuje on przez całą dobę.
Obowiązek wdrożenia tzw. dyrektywy energetycznej (EPBD) oraz konieczność wydawania certyfikatu energetycznego obiektu związane są jednoznacznie z komfortem przebywania w nim ludzi [1].
Określenie klasy obiektu w zakresie komfortu (występujące jako załącznik do certyfikatu energetycznego budynku) dokonywane jest w oparciu o zdefiniowane kategorie dla każdego z wymienionych poniżej wskaźników komfortu:
● komfort termiczny dla okresu letniego i zimowego,
● jakość powietrza wewnętrznego i skuteczność wentylacji,
● jakość oświetlenia,
● prędkość powietrza,
● jakość oświetlenia,
● kryterium akustyczne (poziom hałasu).
Propozycje dopuszczalnych poziomów hałasu decydujących o klasie komfortu akustycznego pomieszczenia, opublikowane w propozycji normy europejskiej prEN 15251 – maj 2005 „Criteria for Indoor Environment including thermal, indoor air quality, light and noise”, zamieszczone w załączniku E „Criteria to evaluate draft and noise criteria of some spaces and buildings”, przytoczono w tabeli 3 [5].
Sposób wykonania pomiarów
(...)
Czas pomiaru
(...)
Wymagania ogólne dotyczące pomieszczeń przeznaczonych do przebywania ludzi
(...)
Pomiar poziomu hałasu na zewnątrz budynków (w środowisku)
Wymagania
Podstawowym kryterium w Polsce dotyczącym poziomu hałasu w środowisku są poziomy dopuszczalne opublikowane w załączniku do rozporządzenia Ministra Środowiska, z dnia 14 lipca 2007 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku [Dz. U. Nr 120, poz. 826] [7].
Ze względu na różną uciążliwość poszczególnych typów źródeł hałasu określono różne wartości poziomów dopuszczalnych. Wyodrębniono 4 grupy hałasu: hałas komunikacyjny (drogowy i kolejowy), hałas przemysłowy, hałas lotniczy oraz hałas linii energetycznych.
Dla branży wentylacyjnej ważne są pierwsze 2 typy hałasu: hałas komunikacyjny, a szczególnie drogowy, który decyduje o poziomie tła akustycznego zarówno na zewnątrz jak i wewnątrz budynków, a na który nie ma się wpływu oraz hałas przemysłowy (instalacyjny), o którym w pewnym zakresie możemy decydować. Wartości dopuszczalne hałasu w środowisku dla tych 2 typów hałasu zamieszczono w tabeli 3.
Wielkości poziomów dopuszczalnych uzależnione są od przeznaczenia terenu, na którym dany obiekt jest zlokalizowany. Zależą one więc od zapisów w miejscowym planie zagospodarowania terenu. Obszarami chronionymi są tereny najbliższej (od źródła hałasu) zabudowy mieszkaniowej. Instytucją kontrolującą poziom hałasu w środowisku jest Państwowa Inspekcja Ochrony Środowiska. Ponieważ nie można zidentyfikować właściciela źródła hałasu drogowego, a jedynym zlokalizowanym źródłem, które ma właściciela jest instalacja przemysłowa (zakład przemysłowy, obiekty wentylacyjne w budynkach itp.), to głównie te obiekty są kontrolowane przez Inspekcję i dopingowane do działań antyhałasowych przy pomocy naliczanych kar. Inspekcja Ochrony Środowiska władna jest wydać nakaz zamknięcia instalacji a nawet całego zakładu.
Uwaga: Porównując wielkości poziomów dopuszczalnych hałasu widać, że poziomy hałasu komunikacyjnego są o 5 lub o 10 dB(A) wyższe od hałasu przemysłowego. W momencie wykonywania pomiarów hałasu emitowanego przez urządzenia rodzi to dodatkowe komplikacje związane z określeniem poziomu tła akustycznego. (...)
Sposób wykonania pomiarów
(...)
Metoda pomiarowa
(...)
Czas pomiaru
(...)
Wymagania ogólne dotyczące warunków pomiarów
(...)
Lokalizacja punktów pomiarowych
● w przypadku pomiaru hałasu na terenach niezabudowanych, objętych ochroną prawną przed hałasem, punkty pomiarowe lokalizuje się na wysokości 1,5 m nad powierzchnią terenu,
● w przypadku terenów zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej itp. punkty pomiarowe lokalizuje się na wysokości 1,5 m nad powierzchnią terenu oraz 1–2 m od elewacji budynku podlegającego ochronie przed hałasem, w świetle okien tej kondygnacji, która jest narażona na ponadnormatywny hałas. Gdy nie ma technicznych możliwości wykonania takich pomiarów, pomiary należy wykonywać tylko na wysokości 4±0,2 m nad powierzchnią terenu.
● w przypadku zabudowy jednorodzinnej i szeregowej z działkami funkcjonalnie związanymi z tą zabudową – na terenie działki na wysokości 1,5 m nad powierzchnią terenu, przy budynku praktycznie tylko na wysokości 4±0,2 m nad powierzchnią terenu, w odległości 2 m od elewacji.
Liczba punktów pomiarowych
(...)
Podsumowanie
Zagadnienia akustyczne oraz walka z hałasem zaczynają coraz bardziej decydować o innowacyjności i jakości oferowanych urządzeń jak również i o jakości czyli komforcie przebywania ludzi w pomieszczeniach. Mamy nadzieję, że powyższe opracowanie przybliży zagadnienia akustyczne dużej grupie fachowców zajmujących się wentylacją i klimatyzacją. wydanie 8/2007 CZYTAJ CAŁOŚĆ, ZAMÓW PRENUMERATĘ:
TRADYCYJNĄ E-WYDANIE |
