Szczegółowe postanowienia § 270 dotyczą w sposób oczywisty wyłącznie przewodowej wentylacji korytarzy i nie mogą być podstawą projektowania systemów bezprzewodowych (np. wentylacji strumieniowej) lub wentylacji oddymiającej dużych przestrzeni wewnętrznych jak tzw. patia czy atria).Należy przyjąć, że wprawdzie nie sformułowanego tego explicite, ale wynika to z kontekstu technicznego, część tego przepisu dotyczy przewodowej wentylacji korytarzy. Przyjęcie takiego znaczenia technicznego jest oczywiste i nie wymaga uzyskiwania odstępstw od przepisów w przypadku, gdy stosuje się oddymianie bezprzewodowe (np. klapy dymowe) lub, gdy oddymiane są, podane przykładowo, przestrzenie wewnętrzne.
W przepisach nie podano wymagań użytkowych, które powinny być spełnione w określonym czasie i w określonych obszarach budynku, czyli nie określono po co jest ta wentylacja, tzn. jakie funkcje powinna ona spełniać (rysunek 1). Stąd powstaje pytanie czy wentylacja pożarowa powinna umożliwiać ewakuację użytkowników, czy zapewniać bezpieczeństwo ekip ratowniczych i w jakim czasie.

  Bez określenia celu, tzn. okresu czasu, w którym powinno być zapewnione bezpieczeństwo, projektowanie wentylacji pożarowej nie ma większego sensu. Przy zupełnej dowolności przyjmowania modeli rozwoju pożaru, opisu geometrii, warunków brzegowych i początkowych, programu obliczeniowego i jego ograniczeń, można otrzymać zarówno ocenę stanu środowiska budynku jak i ilustrację o charakterze dydaktycznym. W obu przypadkach otrzymane wyniki stają się podstawą projektowania.

Stan graniczny środowiska a wentylacja pożarowa
  Środowisko pożaru oddziałuje na:
* strukturę budynku,
* instalacje użytkowe,
* instalacje bezpieczeństwa pożarowego,
* zawartość,
* użytkowników.
 
  W przypadku oddziaływań na strukturę budynku tj. konstrukcję i przegrody, możemy się ograniczyć do oddziaływań termicznych.
  Celem zastosowania wentylacji pożarowej jest obniżenie temperatury pożaru w ograniczonym czasie. Zwykle do rozpoczęcia akcji gaśniczej. Odpowiedź struktury budynku na oddziaływania termiczne ma charakter indywidualny i nie można w tym przypadku ustalić uniwersalnych związków między stanem termicznym środowiska a reakcją konstrukcji i przegród.
  Instalacje użytkowe, takie jak przewody wentylacyjne, przewody elektryczne itd. rozpatruje się głównie pod kątem ich możliwego udziału w rozprzestrzenianiu pożaru w budynku i wpływ wentylacji pożarowej na reakcję tych instalacji nie jest rozpatrywany.
  Instalacje bezpieczeństwa pożarowego można podzielić na następujące grupy:
1) instalacje tłumiące pożar,
2) instalacje odprowadzające dym i ciepło (tzn. instalacje oddymiające),
3) instalacje ograniczające przepływ dymu (instalacje nadciśnieniowe),
4) urządzenia ograniczające przepływ dymu i ciepła (klapy i inne zamknięcia otworów),
5) instalacje zapewniające funkcjonowanie newralgicznych obszarów budynku (np. sale operacyjne),
6) instalacje informatyczne i informacyjne. (...)