Real Alternatives 4 LIFE Czynniki alternatywne, kontrola emisji i wycieków – edukacja wieloplatformowa o czynnikach chłodniczych z niskim GWP Email
Ocena użytkowników: / 3
SłabyŚwietny 
Data dodania: 22.03.2018

 

Rozmowa z Miriam Rodway, Dyrektorem Wykonawczym Instytutu Chłodnictwa (Institute of Refrigeration) Carshalton (Wielka Brytania), koordynatorką licznych projektów międzynarodowych

 

 

2017 11 20 1

Miriam Rodway

 

 

Real Alternatives 4 LIFE jest najnowszym, ale nie pierwszym projektem szkoleniowym, w którym Instytut uczestniczy jako lider konsorcjum. Czego dotyczy ten projekt i kto będzie korzystał z jego efektów końcowych?

 

Miriam Rodway: Real Alternatives 4 LIFE jest projektem UE, finansowanym przez program LIFE Komisji Europejskiej. Zadaniem projektu jest zapewnienie bezpiecznego, wydajnego, trwałego i efektywnego kosztowo wdrożenia stosowania czynników chłodniczych o niskim GWP w całej Europie. Projekt ma dotrzeć do co najmniej 228 tys. techników, 26 tys. firm instalacyjnych z zakresu chłodnictwa, klimatyzacji i pomp ciepła oraz 100 dostawców w całej Europie.

 

Przedsięwzięcie ma zapewnić darmowy dostęp do szkolenia wieloplatformowego: połączenia podręczników on-line, programów szkoleniowych i – co jest unikatowe dla tego projektu i kluczowe dla spójności standardów szkoleniowych – „szkolenie szkoleniowców” w całej Unii Europejskiej. Szkolenia będą dotyczyły stosowania czynników chłodniczych o niskim GWP czyli: węglowodorów, CO2, amoniaku, czynników z grupy HFO i R32. Projekt prowadzony jest przez konsorcjum europejskich centrów szkoleniowych, stowarzyszeń i organizacji pozarządowych z siedmiu krajów – wśród nich jest polska Fundacja Ochrony Klimatu PROZON.

 

 

2017 11 20 2

 

 

Na czym polega główna różnica między poprzednim projektem („Real Alternatives”) a obecnym?

 

MR: Wszystko zaczęło się kilka lat temu jako program e-learning, obejmujący czynniki o niskim GWP (tzw. alternatywne), adresowanym do tych siedmiu krajów. Obecnie próbujemy pójść dalej i rozszerzyć program. „Real Alternatives 4 LIFE” będzie miał w większym stopniu charakter szkolenia wieloplatformowego i będzie zawierał szereg programów praktycznych. Przygotowujemy wzory i wytyczne oraz będziemy pracować z centrami szkoleniowymi w tych wszystkich krajach, by dostarczać wiedzę nie tylko poprzez e-learning, ale też zapewnić szkolenia praktyczne, dzięki czemu centra te będą mogły z zastosowaniem tych materiałów uczyć umiejętności praktycznych i je oceniać. Pojawią się praktyczne kursy, ćwiczenia oraz egzaminy. Unikatową częścią jest też „szkolenie szkoleniowców” („train the trainers”).

 

 

Na czym polega koncepcja „szkolenia szkoleniowców”?

 

MR: W założeniach skupiamy się na działaniach szkoleniowych w sześciu krajach: Hiszpanii, Czechach, Słowacji, Rumunii, Chorwacji i Turcji. Obecnie kraje te nie mają wysoko rozwiniętej edukacji w zakresie czynników alternatywnych i zostały wytypowane jako mające konkretne potrzeby, zaś działające na ich terenie organizacje branżowe odniosły się wręcz entuzjastycznie do udziału w projekcie. Mieliśmy kontakt z wieloma przedstawicielami branży w tych krajach, dzięki czemu dobrze poznaliśmy ich potrzeby. Docieramy do centrów szkoleniowych w tych krajach i pracujemy z nimi nad tłumaczeniem naszych materiałów oraz dostosowaniem ich do lokalnych potrzeb. Pracując z lokalnymi stowarzyszeniami będziemy zachęcać przedstawicieli centrów szkoleniowych, by pojechali do podobnych, ale lepiej przygotowanych, centrów w innych krajach, by wziąć udział w kursach dla szkoleniowców. Odbędą się także specjalne wydarzenia dla całych grup szkoleniowców w tych krajach.

 

 

Formuła projektu bardzo się zmienia. Czy zmieniły się także treści, zawarte w materiałach szkoleniowych? Jak wpłynęły na to ewoluujące oczekiwania i potrzeby rynku?

 

MR: Odkąd powstał nasz oryginalny program e-learning, nastąpiła aktualizacja normy EN 378, klasyfi kacja czynników HFO i R32 stała się bardziej zrozumiała, zaś same czynniki są coraz szerzej stosowane. Wielu producentów prowadzi własne szkolenia z zakresu R32, a także wiele zakładów jasno deklaruje, że właśnie te czynniki są ich kierunkiem zainteresowania w przyszłości. Kiedy powstały nasze pierwsze materiały, czynniki te właśnie wchodziły na rynek i nie było wobec nich szczególnych oczekiwań, zapewniliśmy więc tylko podstawowe informacje o nich, by w ogóle uświadomić branży ich istnienie i możliwe obszary zastosowania. W branży wciąż pozostaje wiele do zrobienia, ponieważ technicy nie mają wystarczającego doświadczenia. Wiedzą, że istnieją nowe czynniki i że są one „trochę palne”, lecz branża nie jest jeszcze pewna, co właściwie oznacza ta niższa palność. W grudniu 2016 roku pojawiła się nowa norma europejska, która wprowadziła obliczenia i wytyczne stosowania czynników o niższej palności (HFO) – chcemy więc pomóc technikom, przyzwyczaić do stosowania nowych czynników. Największe wyzwanie to standardy bezpieczeństwa – są dość skomplikowane i jeszcze nie w pełni zrozumiałe, więc na rynku jest ogromna potrzeba ze strony instalatorów i projektantów, którzy chcą dowiedzieć się, jak z nich korzystać w projektach i praktyce.

 

 

W praktyce instalatorów z czynnikami alternatywnymi pojawia się szereg detali, które nie od razu przychodzą do głowy, np. konieczność zakazu palenia w samochodzie, którym przewozi się „lekko palne” czynniki.

 

MR: Cóż, ten przykład dotyka interesującej kwestii. Przykładowo, w Wielkiej Brytanii obowiązuje absolutny zakaz palenia w samochodzie służbowym – nikt by tego nie zrobił, przewożąc jakiekolwiek czynniki. Każdy kraj jest inny, więc w projekcie dążymy do standaryzacji „kodeksu bezpieczeństwa” i jest dla nas oczywiste, że potrzebny jest odrębny moduł szkoleniowy poświęcony tym kwestiom. Choćby we wspomnianym transporcie – zastosowanie mają procedury ADR (europejskiej konwencji o przewozie towarów niebezpiecznych) oraz przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy. Każdy kraj ma przecież inne krajowe przepisy dotyczące tego obszaru. Będziemy więc współpracować z producentami, by mieć pewność, że wszystkie aspekty tych przepisów działają, mają zastosowanie w tej nowej kategorii czynników i są jasne dla instalatorów.

 

 

Efektywny program szkoleniowy trzeba jednak zacząć od dokładnego i precyzyjnego rozpoznania bieżących potrzeb branży. Skąd czerpiecie takie informacje?

 

MR: Po trzech latach programu RA, mamy bazę danych ponad 10 tys. użytkowników, którzy korzystali ze szkoleń on-line. Pierwszym krokiem do nowego projektu była ankieta wśród tych osób. Miała nam ona wyjaśnić, jakie dodatkowe materiały są potrzebne, co działa dobrze, a co wymaga aktualizacji. Jednym z najważniejszych wniosków było zapotrzebowanie na szkolenia praktyczne. Pracujemy z centrami szkoleniowymi, by zadbać o efektywność i kompleksowość nowego programu. Jest to część ankiety, w której we wrześniu wzięło udział wielu profesjonalistów, dzięki czemu wiemy dużo więcej o koniecznych zmianach oraz o tym, jak kształtuje się rynek, jego potrzeby i otoczenie prawne w różnych krajach. Następnie przygotowane zostaną wersje robocze nowych materiałów.

 

 

2017 11 22 1

 

 

Jaki jest dalszy harmonogram projektu? MR:

 

Przełom roku poświęcamy na przygotowanie nowych materiałów, opartych o wyniki ankiety. Po ich sprawdzeniu i zakończeniu – już w kolejnym roku – przystąpimy do tłumaczeń. Materiały e-learningowe będą zatem dostępne na początku 2018 roku, więc od września do grudnia potrwa przygotowanie programów szkoleniowych. Mamy więc rok na aktualizację i udostępnienie całości w wersji elektronicznej. Na początku 2019 roku planowane są wydarzenia – szkolenia dla szkoleniowców.

 

 

Opis efektów projektu brzmi bardzo obiecująco. Spójrzmy na stronę praktyczną. Czy nowe programy szkoleniowe pomogą branży spełnić wymagania prawne, tak jak jest to np. w przypadku certyfi kacji F-gazowej?

 

MR: Zgodnie z rozporządzeniem F-gazowym, każdy kraj ma obowiązek zapewnienia informacji o alternatywach wobec istniejących czynników, cechujących się niskim GWP oraz włączenia do krajowych ram szkoleniowych tych wiadomości. Nie ma obowiązku prowadzenia szkoleń, ale jest obowiązek wdrożenia programu szkoleniowego. My zaś oferujemy krajom członkowskim gotowe programy oraz system egzaminów i certyfi kacji. Nie muszą oczywiście korzystać z tego podejścia, jednak program ten może okazać się bardzo pomocny, ponieważ powstaje przy wsparciu branży i z uwzględnieniem wymagań prawnych w poszczególnych krajach. Tak naprawdę, to czy szkolenia mają być obowiązkowe, zależy od danego kraju. Mamy przykład Hiszpanii, gdzie szkolenia o czynnikach naturalnych mają być obowiązkowe, a tamtejsi decydenci poważnie myślą o wdrożeniu naszego programu. Sprawdzimy w kolejnych 13 krajach, czy politycy nie planują u siebie podobnego obowiązku.

 

 

W projekcie Real Alternatives konsorcjum starało się unikać bezpośredniego udziału polityków, by zachować niezależność treści. Czy coś się zmieniło?

 

MR: Politycy, z wyjątkiem DG Clima (Dyrektoriatu Generalnego UE ds. Klimatu), nie są oficjalnie uczestnikami projektu. Są jedną z grup, z którą rozmawiamy i chcemy zaangażować w rozwój projektu, zachęcając ich do wykorzystania wyników naszej pracy w swoich ramach prawnych. Natomiast blisko współpracujemy z Dyrektoriami w Komisji Europejskiej, zarówno z DG Environment (Dyrektoriat Generalny do spraw środowiska), jak i z DG Clima, który zarządza programem LIFE i zasadniczo zawdzięczamy im decyzję o finansowym wsparciu naszego projektu.

 

 

Działania, które Pani wymienia, będą skierowane przede wszystkim do tych siedmiu krajów, w których ma być podniesiony poziom szkoleń. A jak wygląda sytuacja z materiałami, czy działaniami dla innych krajów? MR:

 

Stwierdziliśmy, że wersja angielska będzie rozsądnym, dostępnym dla każdego rozwiązaniem. Jeden z naszych partnerów, Marco Buoni z włoskiego ATF (Associazione Tecnici del Freddo), prowadzi w projekcie Akcję, która ma pomagać innym partnerom lub krajom, które chcą dołączyć do projektu. Przygotowuje ścieżki dla tych, którzy nie są zaangażowani bezpośrednio, by mogli mieć dostęp do materiałów, niezależnie od tego, czy chcą korzystać z wersji angielskiej, czy przygotować własne tłumaczenia. Projekt wystartował w czerwcu, a już mieliśmy sześć zapytań z krajów, które w nim nie uczestniczą – nie tylko z UE, bo także z Australii, Afryki Południowej czy Dalekiego Wschodu. Chcemy, by zasięg projektu był jak największy, ale musimy oczywiście mieć na uwadze także koszty tego procesu. Musimy najpierw wypełnić założenia i cele projektu, a potem dopiero angażować innych. Ale zawsze dążymy do tego, by coraz więcej osób uczestniczyło w projekcie. Mamy szczęście, że w projekt zaangażowały się dwie organizacje międzynarodowe – AREA, reprezentująca liczne stowarzyszenia branżowe i Międzynarodowy Instytut Chłodnictwa, z zasięgiem ok. 60 krajów na świecie. Pomagają nam w promocji materiałów, dzięki czemu zasięg będzie znacznie większy niż wyjściowa grupa docelowa, stąd musimy wypracować mechanizmy umożliwiające ich udział w projekcie.

 

 

Jeśli podmiot z branży – organizacja lub osoba indywidualna – chciałby wziąć udział w doskonaleniu programu, jakie ma możliwości? MR:

 

Wspomniana już ankieta ma nam pomóc w szczegółowej ocenie materiałów technicznych. Planujemy kolejną ankietę, w której przyjrzymy się innym potrzebom i uzyskamy lepszą orientację w tym, jaki wpływ te szkolenia będą miały na branżę. Powstanie lista mailingowa dla osób zainteresowanych, by na bieżąco wiedziały, co dzieje się w projekcie. Poprosimy je też o pomoc w rozpowszechnianiu informacji o projekcie na rynku. Każdy z partnerów będzie uczestniczył w konferencjach i targach, mamy też nadzieję uczestniczyć w spotkaniach organizacji branżowych oraz w większych wydarzeniach, jak spotkanie ASHRAE w Ameryce Północnej czy konferencje ATMOsphere. Będzie więc wiele możliwości, by bliżej poznać projekt i zaangażować się w niego.

 

 

I wreszcie – jaka jest rola Polski w tym projekcie? MR:

 

Wiemy, że w Polsce jest duże zainteresowanie tematyką czynników alternatywnych, ponieważ w naszym programie e-learning REAL Alternatives zarejestrowało się ponad 1000 użytkowników. Polska może stać się jednym z miejsc, w których będą organizowane wydarzenia dla szkoleniowców, ponieważ korzystamy z doświadczenia PROZONu. Fundacja ma bardzo dobre relacje i powiązania z Czechami i Słowakami. Zaktualizowane materiały praktyczne i nowe programy szkoleniowe będą dostępne w języku polskim i mamy nadzieję, że przydadzą się polskim szkoleniowcom. Nie muszą oni uczestniczyć w wydarzeniach szkoleniowych, ponieważ wasz rynek szkoleń jest bardzo stabilny i solidny, ale otrzymają od nas wszelkie materiały i wzory do szkoleń praktycznych, ćwiczeń i egzaminów.

 

 

Życząc powodzenia i szerokiego zainteresowania branży projektem, dziękuję za rozmowę.

 

MR: Dziękuję.

 

 

POLECAMY WYDANIA SPECJALNE

  • Pompy ciepła 2023-2024

  • Pompy ciepła 2021-2022

  • Pompy ciepła 2022-2023

  • Katalog klimatyzatorów typu SPLIT. Edycja 2021

  • Katalog klimatyzatorów typu SPLIT. Edycja 2022

  • Katalog klimatyzatorów typu SPLIT. Edycja 2023

  • Pompy ciepła 2020-2021

  • Katalog klimatyzatorów typu SPLIT. Edycja 2020

  • Pompy ciepła 2019-2020

  • Katalog klimatyzatorów typu SPLIT. Edycja 2019

Katalog firm chłodnictwo, klimatyzacja, wentylacja

CHŁODNICTWO: Agregaty (chillery) chłodzone powietrzem, Agregaty (chillery) chłodzone wodą, Agregaty absorpcyjne, Agregaty skraplające, Aparatura kontrolno-pomiarowa, Chłodnice, Chłodnictwo w transporcie, Chłodziwa i nośniki ciepła, Czynniki chłodnicze, Dry-coolery, Drzwi chłodnicze (okucia, akcesoria), Elementy rozprężające, Filtry - osuszacze czynnika chłodniczego, Komory chłodnicze i zamrażalnicze, Kontenery chłodnicze, Maszyny do produkcji lodu (płatkarki, kostkarki), Materiały termoizolacyjne, Meble chłodnicze i zamrażalnicze, Monobloki chłodnicze, Odolejacze, separtory, Oleje sprężarkowe, Płyty warstwowe, Pompy cyrkulacyjne, Silniki, Siłowniki, Sprężarki chłodnicze, Tunele mroźnicze (kriogeniczne), Układy i aparatura regulacyjna, zabezpieczająca i nadzorująca, Urządzenia rozmrażające, Wieże chłodnicze, Wyłączniki i przekaźniki czasowe, Wymienniki ciepła (parowacze, skraplacze), Wymienniki płytowe, Zasobniki chłodu, Zawory, Zespoły spręzarkowe, Pozostałe akcesoria, Projektowanie, badania, doradztwo techniczne, certyfikacja.

KLIMATYZACJA i WENTYLACJA: Aparatura kontrolno-pomiarowa, Aparaty grzewczo-wentylacyjne, Centrale klimatyzacyjne monoblokowe, Centrale klimatyzacyjne rooftop, Centrale klimatyzacyjne sekcyjne, Chłodnice/nagrzewnice kanałowe, Czerpnie i wyrzutnie, Filtry powietrza, Kanały wentylacyjne, Klapy ppoż. (oddymiające, odcinające), Klimakonwektory, Klimatyzacja samochodowa, Klimatyzatory kompaktowe (przenośne, okienne), Klimatyzatory split, Klimatytory multi splity, Kolektory słoneczne, Kratki, nawiewniki, dysze, Kurtyny powietrzne, Materiały termoizolacyjne, Nasady kominowe, wywietrzniki, Nawilżacze (parowe, zraszające, ultradźwiękowe, komory zraszania), Oczyszczacze powietrza, Odciągi miejscowe, Okapy kuchenne, Osuszacze powietrza, Pompy ciepła, Pompy cyrkulacyjne, Przepustnice, Rekuperatory i regeneratory do odzysku ciepła, Siłowniki, Stropy, belki chłodząco-grzejące, Systemy Super Multi, Szafy klimatyzacji precyzyjnej, Tłumiki hałasu, Układy i aparatura regulacyjna, zabezpieczająca i nadzorująca, Wentylatory dachowe, Wentylatory oddymiające, przeciwwybuchowe, chemoodporne, Wentylatory osiowe, Wentylatory promieniowe, Wentylatory strumieniowe (oddymiające), Wymienniki gruntowe, Pozostałe akcesoria, Projektowanie, badania, doradztwo techniczne, certyfikacja.

MATERIAŁY, NARZĘDZIA, PRZYRZĄDY, AKCESORIA: Izolacje akustyczne, termiczne, Materiały i przyrządy lutownicze i spawalnicze, Materiały uszczelniające, Narzędzia, Rury, kształtki, akcesoria, Urzadzenia i środki czyszczące, Urządzenia do inspekcji i czyszczenia systemów wentylacyjno-klimatyzacyjnych, Urządzenia do usuwania i napełniania instalacji chłodniczych; recyklingu czynników chłodniczych, Wibroizolacje, Zamocowania i tłumiki drgań.

INNE: Zrzeszenia i organizacje, Oprogramowanie komputerowe, Portale internetowe, Targi, wystawy, szkolenia.