Podnoszenie gruntu występuje, gdy izolowane i chłodzone powierzchnie podłogi pomieszczenia chłodniczego znajdują się w obszarach gruntu narażonych na działanie ujemnych temperatur i jeżeli izoterma 0°C, która zasadniczo bez szkody powinna występować w warstwie izolacji zimnochronnej, przy obecności wody przenika do podłoża. W przypadku wilgotnego gruntu następuje wymrażanie wody i związany z tym wzrost objętości, co powoduje podnoszenie podłogi i niszczenie konstrukcji budowlanych. W szczególnych przypadkach uniesienia podłogi sięgać mogą 70-80 cm a mróz może wniknąć do podłoża na głębokość nawet do 10 m. Szczególnie niekorzystne jest zjawisko bardzo nierównomiernego unoszenia się gruntów; zwykle wartość maksymalna podniesienia osiągana jest w środku schładzanej powierzchni. W pobliżu ścian zewnętrznych, na skutek wpływu ciepła otoczenia, unoszenia gruntu są mniejsze. Znaczne niebezpieczeństwo występuje w miejscach, w których warstwa izolacji jest przerwana przez obecność podpór konstrukcyjnych i ścian działowych - pod wpływem tych nierównomierności w konstrukcjach budowli występują silne naprężenia, powodujące pęknięcia.
     Stopień zagrożenia przemarzaniem gruntu zależy głównie od powierzchni pomieszczenia chłodniczego. Inne czynniki wpływające na tempo przemarzania to: temperatura eksploatacji pomieszczenia chłodniczego, temperatura otoczenia, rodzaj gruntu, grubość izolacji zimnochronnej posadzki oraz temperatura, poziom i przepływy wód gruntowych.

Obliczanie pola temperaturowego
     Kształtowanie się pól temperaturowych w podłożu chłodzonej powierzchni jest wypadkową wielu zmiennych. Są to:

moc i sposób rozmieszczenia elementów grzejnych,

wymiary chłodzonej powierzchni,

własności izolacji podłogi,

współczynnik przewodności cieplnej podłoża, ze szczególnym uwzględnieniem wysuszenia podłoża w pobliżu źródeł ciepła,

temperatura chłodzonej powierzchni, ze szczególnym uwzględnieniem uruchomienia i przerwania chłodzenia,

temperatura otoczenia i jej wahania,

temperatura, poziom oraz przepływ wody gruntowej,

opory przejmowania ciepła z podłoża do zewnętrznego otoczenia chłodzonej powierzchni,

ściany pośrednie i podpory przerywające izolację podłogi.

     Analityczne rozwiązanie problemu było możliwe jedynie przy użyciu metod numerycznych. Ponadto, ze względu na niestabilność branych pod uwagę parametrów, wymagało to potwierdzenia w praktyce i udało się osiągnąć dość dużą zgodność między pomierzonymi i porównawczo obliczonymi temperaturami.
(...)

Podsumowanie
     Dotychczasowe doświadczenia z pracy instalacji podgrzewających grunty pod pomieszczeniami chłodniczymi w połączeniu z bardzo szybkim rozwojem komputerowych metod obliczeniowych oraz automatyzacji pracy instalacji chłodniczych, pozwalają w sposób dokładny i szybki dokonać doboru sposobu zabezpieczenia posadzki pomieszczenia chłodniczego.
     W nowych obiektach, ze względu na wysokie koszty eksploatacyjne należy unikać ogrzewania elektrycznego.
     Ogrzewanie cieczowe (rury rozmieszczone w sposób tradycyjny lub z poszerzonym odstępem) należy wykonywać z zastosowaniem w płycie grzewczej rur plastikowych oraz kolektorów, pomp i wymienników ze stali odpornej na korozję.
     Zabezpieczenie za pomocą kanałów powietrznych swobodnie wentylowanych (podpiwniczenie) wymaga zwiększenia kosztów konstrukcji nośnej budynku, ale eksploatacja systemu zabezpieczenia gruntu jest praktycznie darmowa.
     W istniejących obiektach, w których dotychczasowa instalacja podgrzewania gruntu została uszkodzona, należałoby się zastanowić nad wykorzystaniem systemu centralnego źródła ciepła, gdyż jego montaż jest możliwy bez przerywania pracy chłodni. Przy zastosowaniu tej metody, największą trudność stanowi prawidłowe określenie pola temperaturowego. Dysponując odpowiednimi programami komputerowymi i stosując odpowiednią ilość czujników temperatury w podłożu, można istotnie udoskonalić rozwiązanie systemu ogrzewania. Rozmieszczenie przewodów powinno być takie, aby dobrze uzupełniały się oddziaływania ciepła otoczenia i ciepła dostarczanego przez źródła centralne, a ogrzewaniem należy sterować tak, aby pracowało ono jedynie wówczas, gdy temperatura płyty podstawowej obniży się poniżej 0°C.