Warunki funkcjonowania systemu różnicowania ciśnienia
Spełnienie warunku zabezpieczenia przed zadymieniem pionowych dróg ewakuacji wymaga zastosowania tzw. układów różnicowania ciśnienia, czyli systemów napowietrzania pożarowego. Podczas działania tego typu układów należy po pierwsze zapewnić gradację ciśnienia od najwyższego na pionowych drogach ewakuacji (klatkach schodowych i w szybach dźwigów przeznaczonych do działań jednostek pożarniczych), do najniższego na poziomych drogach ewakuacji (korytarzach lub w obrębie kondygnacji). Zadanie drugie polega na ukierunkowaniu przepływu powietrza na kondygnacji objętej pożarem z przestrzeni chronionej nadciśnieniem (klatki schodowe i przedsionki pożarowe) do przestrzeni niechronionej nadciśnieniem (kondygnacja objęta pożarem). Przepływ powietrza odbywa się przez drzwi otwarte pomiędzy w/w przestrzeniami budynku z prędkością co najmniej 1 m/s (jeżeli przewiduje się skuteczność działania systemu wyłącznie dla prowadzenia ewakuacji) i min 2 m/s (jeżeli skuteczność systemu ma być zachowana podczas prowadzenia akcji gaśniczej). Oprócz wymienionych powyżej warunków układ nadciśnienia w trzonie klatki schodowej musi gwarantować zachowanie na wszystkich kondygnacjach warunku swobodnego dostępu do przestrzeni chronionej. Warunek ten definiuje siła potrzebna do otwarcia drzwi, której wartość ze względów psychologicznych nie może przekraczać 100 N. Dla realizacji opisanych zadań wykonywane są w budynkach wielokondygnacyjnych układy napowietrzania pożarowego potocznie nazywane systemami różnicowania ciśnienia. Systemy te można zaklasyfikować pod względem sposobu regulacji podstawowych parametrów nadciśnienia i przepływu jako pasywne i aktywne.

Rys. 2. Uproszczony schemat funkcjonowania układów pasywnych