Systemy klimatyzacji w dobie nowej ery mają za zadanie nie tylko utrzymywać żądane parametry mikroklimatu na zadanym, żądanym poziomie, ale i wpasowywać się w ramy współczesnej bądź starodawnej architektury budynku.

W omawianym artykule autor przedstawił systemy uzdatniania powietrza, spełniające wyżej wymienione wymogi oraz pełniące funkcję klimatyzacji indywidualnej. Klimatyzacja indywidualna skuteczniej niż ogólna zapewnia poczucie komfortu cieplnego i właściwą higienizację powietrza wewnętrznego w obiektach zbiorowego przebywania ludzi, takich jak kino, teatr, aule itp.

Mikroklimat jest definiowany jako klimat, występujący w pomieszczeniu wewnętrznym, użytkowanym przez ludzi, na który ma wpływ szereg czynników, między innymi takich jak:

• temperatura powietrza (za wysoka, za niska – powoduje dyskomfort i jest odczuwalna indywidualnie),
• wilgotność względna powietrza (za wysoka >90% – powoduje uczucie zawilgocenia powietrza, niemiłego zapachu wilgoci, za niska <30% – suchości powietrza),
• prędkość powietrza (za wysoka >0,35 m/s – powoduje uczucie schłodzenia skóry, uczucie przeciągu, za niska – powoduje uczucie zastoju, zalegania powietrza w pomieszczeniu),
• zawartość CO2 w powietrzu wewnętrznym, zbyt wysoka >500 ppp – powoduje uczucie ociężałości, ospałości, braku koncentracji i ziewania, będącym efektem braku tlenu (mylnie odbieranym jako znużenie u słuchającego – aule),
• oświetlenie (zbyt jasne, mocne),
• hałas (zbyt wysoki >30 dB w dzień).

Wentylacja indywidualna z zastosowaniem określonego typu nawiewników

Wentylacja indywidualna jest definicją, która powstała całkiem niedawno i to na skutek badań prowadzonych na indywidualnych stanowiskach pracy, takich jak biuro, gdzie wielogodzinna praca wymaga od człowieka niemałego wysiłku psychicznego, koncentracji, a przy tym wydajności umysłowej i minimalizacji popełnianych błędów. Wobec takiego stanu rzeczy wentylacja indywidualna jest układem, który skuteczniej zapewnia (według dotychczas przeprowadzonych badań) wymianę powietrza, komfort cieplny pracownika i higienizację powietrza niż standardowy układ wentylacyjno-klimatyzacyjny, gdzie nawiew zwykle odbywa się poza stanowiskiem pracy.

Do obiektów zbiorowego przebywania ludzi zalicza się następujące budynki:

• aula – budynek posiadający dużą reprezentacyjną salę, przeznaczoną na uroczystości, spotkania, wykłady, konferencje itp.
• kino – budynek przeznaczony do projekcji filmów, zwykle posiadający kondygnację wyższą niż 2,80 m z bardzo dobrą akustyką, o nowoczesnej architekturze wewnętrznej – ściany i sufit gładkie, bez jakichkolwiek ozdób,
• teatr – budynek przeznaczony do projekcji spektakli, przedstawień itp., zwykle posiadający kondygnację wyższą niż 2,80 m, wymagający bardzo dobrej akustyki. Cechujący się starodawną architekturą wewnętrzną typu: filary, loże, drapowany, rzeźbiony i ozdabiany rozmaitymi ornamentami sufit, jak również ściany.

Rys. 1. Przykład nawiewników powietrza umiejscowionych w stopie foteli

Organizacja prawidłowego rozdziału i przepływu powietrza w pomieszczeniu typu: kino lub teatr, z zastosowaniem wentylacji indywidualnej, przedstawia się następująco:

• powietrze nawiewane jest poprzez przewody nawiewne ¡z czerpni do centrali wentylacyjno-klimatyzacyjnej z odzyskiem ciepła (umiejscowionej na zewnątrz budynku lub w specjalnie wytyczonym do tego pomieszczeniu wewnątrz obiektu), a następnie kierowane do pomieszczenia głównego i prowadzone poprzez system rozgałęzień do poszczególnych nawiewników indywidualnych usytuowanych pod fotelami lub na podestach,
• powietrze nawiewane z nawiewnika indywidualnego przedostaje się do wnętrza pomieszczenia i miesza się z powietrzem wewnętrznym, unosi się do góry, opływa fotel i osoby na nim siedzące i zostaje usunięte na zewnątrz poprzez system wywiewników i przewody wywiewne oraz wyrzutnię usytuowaną na zewnątrz obiektu. (…)

Koszta szacunkowe (…)

Wnioski

Za jakość powietrza wewnętrznego oraz komfort cieplny użytkowanych obiektów i/lub pomieszczeń odpowiada prawidłowo dobrany i prawidłowo zaprojektowany system wentylacyjno-klimatyzacyjny, który utrzymuje parametry powietrza wewnętrznego (w, T, φ ) na zadanym, żądanym poziomie oraz usuwa zbędne zyski ciepła i wilgoci, wraz z zapachami, cząsteczkami kurzu itp., a także niwelujący zawartość CO₂ w powietrzu wewnętrznym. W przypadku obiektów i/lub pomieszczeń zbiorowego przebywania ludzi typu kino, teatr, aule itp. ma to ogromne znaczenie. Głównym problemem tych obiektów i pomieszczeń jest wysoka ilość zanieczyszczeń w postaci zysków ciepła (jak również i wilgoci), przede wszystkim od ludzi i urządzeń emitujących ciepło, takich jak oświetlenie (lampy itp.), nierzadko kamery i urządzenia rejestrujące głos. Ponadto dla obiektów, takich jak kino, teatr istotne jest, aby dobrany system wentylacyjno-klimatyzacyjny nie zaburzał architektonicznej przestrzeni oraz wpasowywał się w architekturę pomieszczenia, jego design, nastrój, kolorystykę itp. Nierzadko sufit (nie tylko z powodu starodawnej architektury typu ornamenty itp., ale i wysokości kondygnacji np. 3,80 m) nie jest powierzchnią umożliwiającą montaż jakichkolwiek urządzeń typu nawiewnik, centrala, przewód itp. Z racji akustyki pomieszczenia typu kino, teatr, czy nawet aula muszą mieć zamontowany taki system wentylacyjno-klimatyzacyjny, który nie generuje hałasu, bowiem tutaj hałas powodowany od urządzeń będzie uznawany jako dodatkowe zanieczyszczenie powietrza i czynnik powodujący poczucie dyskomfortu użytkowników pomieszczenia.

Stosowanie systemu wentylacji indywidualnej w obiektach typu kino, teatr powoduje nie tylko poczucie wysokiego komfortu u osób tam przebywających, ale przede wszystkim jest to system skutecznej i dobrej wentylacji.