Sposób połączenia hydraulicznego agregatu oraz sieci wewnętrznej obiektu

     Nieodzownym elementem hydraulicznego układu ziębienia w klimatyzacji jest agregat ziębniczy. Częstym błędem popełnianym przy projektowaniu tego typu instalacji jest ''niezależne i rozdzielne traktowanie agregatu oraz instalacji hydraulicznej wewnątrz obiektu''. Prowadzi to nie tylko do nieefektywnej, ale często do wadliwej pracy systemu klimatyzacji. Najczęściej spotykane w praktyce inżynierskiej przypadki to:
     Sieć hydrauliczna wewnętrzna jest liczona na podstawie wstępnie wyliczonych zysków ciepła po przyjęciu określonej różnicy temperatur wody w wymienniku (?Tw). W związku z powyższym przepływ cieczy w węźle hydraulicznym (w rozdzielaczu) zostaje wyliczony jako suma wszystkich maksymalnych przepływów przez wymienniki. Z drugiej strony agregat jest najczęściej dobierany (przy tej samej ?Tw) dla mocy chłodniczej uwzględniającej ''współczynnik nierównomierności obciążeń cieplnych'' czyli w efekcie na 70÷80% sumarycznej mocy obliczonej dla obiektu. A więc w praktyce rzeczywisty punkt pracy pompy nie odpowiada ani jednej, ani drugiej wartości strumienia przepływu.
     Agregaty ziębnicze są projektowane przez ich producentów przy założeniu stałego przepływu przez parowacz (oczywiście z pewną tolerancją), co warunkuje ich stabilną i efektywną pracę. Natomiast coraz więcej nowoczesnych rozwiązań układów hydraulicznych obiektów, współpracujących z tymi agregatami, opiera się na zapewnieniu zmiennego przepływu przez sieć wewnętrzną obiektu.

     Utrzymywanie parametrów komfortu cieplnego w pomieszczeniach przy zmiennym zapotrzebowaniu na ciepło realizowane jest poprzez regulację wydajności wymienników za pomocą zmiennego strumienia przepływu wody przez odbiorniki końcowe w postaci klimakonwektorów, nagrzewnic lub belek chłodzących (tzw. regulacja ilościowa). Elementem wykonawczym takiego sposobu regulacji jest zawór regulacyjny. Algorytm doboru zaworu regulacyjnego stanowi odrębną i bardzo ważną dziedzinę projektowania instalacji klimatyzacyjnej. Ponieważ niniejszy artykuł ogranicza się do zagadnień związanych z przepływami w całej sieci hydraulicznej i jej współpracy z pompą, pozostałe zagadnienia związane z zaworami regulacyjnymi zostały tu pominięte.

     Układy hydrauliczne zasilające wymienniki w budynku możemy podzielić na stałoprzepływowe (system A) oraz zmiennoprzepływowe (system B). Należy w tym miejscu zaznaczyć, że w obydwu przypadkach przez wymienniki (odbiorniki) przepływa zmienny strumień wody. Różnica polega na tym, że: