Wpływ skraplacza i parownika na straty energii w układzie chłodniczym
Straty sprawności energetycznej lub straty egzergii rzeczywistego układu chłodniczego przedstawia rysunek 10. Powyżej omówione zostały straty energetyczne związane ze sprężarką i dochłodzeniem par opuszczających sprężarkę. Następnymi elementami, na które musimy zwrócić uwagę, projektując urządzenie chłodnicze są skraplacz i parownik. Straty związane ze skraplaniem i parowaniem przedstawiają odpowiednio pole „C” i pole „E”. Z praktyki wiadomo, że ciepło przegrzania par w sprężarce jak i ciepło skraplania są odbierane w odpowiednio skonstruowanym skraplaczu. W niniejszej analizie, oddzieliłem te dwa procesy z uwagi na ich zupełnie odmienny charakter. Ma to sens, jeżeli zdecydujemy się na odzysk ciepła przegrzania par, co ma często praktyczne zastosowanie. Proces odzysku ciepła przegrzania par, których temperatura jest stosunkowo wysoka, prowadzi do potencjalnej możliwości odzysku tego ciepła, a straty egzergii mogą być przez to zredukowane. Bazując na rysunku 10., możemy napisać równanie egzergii dla skraplacza:

E_sk = E_b – E₃ – E_qsk = i_b – i₃ –T_sk(S_b – S₃) – q_sk [(T_ot – T_sk)/T_ot]
= q_sk(T_sk/T_ot) – T_ot(S_b – S₃)                           (20)

gdzie:
E_sk – egzergia skraplania,
E_qsk – egzergia qsk w temperaturze Tot,
q_sk – ciepło utajone skraplania.

Jeżeli chodzi o parownik, to możemy napisać następujące równanie:

E_par = E₄ – E₁ – E_qpar = h₄ – h₁ – T_ot (S₄ – S₁) – (-q_par)(T_w – T_ot)/T_w
= T_ot (S₁ – S₄) – q_par (T_ot/T_w)            (21)

Podsumowując, możemy powiedzieć, że straty w skraplaczu i parowniku nie zalezą od rodzaju czynnika chłodniczego.

Rys. 10. Jednostopniowy rzeczywisty obieg chłodniczy w układzie Temperatura – Entropia z zaznaczonymi
stratami egzergii obniżającymi sprawność (A) i rozkład strat egzergii w obiegu chłodniczym (B)